ما را به جز خیالت، فکری دگر نباشد

کی شبروان کویت آرند ره به سویت

ما با خیال رویت، منزل در آب دیده

هرگز بدین طراوت، سرو و چمن نروید

در کوی عشق باشد، جان را خطر اگر چه

گر با تو بر سر و زر، دارد کسی نزاعی

دانم که آه ما را، باشد بسی اثرها

در خلوتی که عاشق، بیند جمال جانان

چشمت به غمزه هر دم، خون هزار عاشق

از چشم خود ندارد، سلمان طمع که چشمش