ای خسروی که دست و دل کامگار تو

شیران رایت تو هژبران رزم را

آیات فتح را به زبان و سنان و تیغ

اقبال تا به دامن جاه تو چنگ زد

آب از هوای لطف تو دیوانه می شود

مقصود مقریان قماری دعای توست

خورشید طلعتا و زرای تو وجه من

در کار بنده خرد و بزرگ آنچه راستی است

انعام شاه و حکم امیرست و من غریم

اکنون به لطف خویش ازیشان سوال کن

بازار تیغ و کلک تو همواره تیز باد