زهی نهاده نهاد تو عدل را بنیاد

غلام سنبل خلق تو سوسن آزاد

خرد که پیر فلک را نزاده دارد یاد

شود بنفشه محزون چو گل از آن هم شاد

که او حکایت خلق تو می کند با باد

به صورتی است که احوال دشمنان تو باد

به وجه قرض یکایک به قرض خواهان داد

به سوی ساوه عنان عزیمت از بغداد

تو شهسواری و اسبی به مات باید داد