به غلامی درت قیصر و خاقان بر خاست

هر نسیمی که از اطراف گلستان برخاست

فتنه از زیر سر زلف پریشان برخاست

وی سبا ناله که از عهد تو ازکان برخاست

حضرت پادشه از مسند دیوان برخاست

یعنی این عارضه از گردش ایشان برخاست

رای عالی تو را رغبت در مان برخاست

فلک آمد به شفاعت ز سر آن برخاست

گفت می بایدت از عالم ابدان برخاست

درد فرمان تو برد از بن دندان برخاست

گرد دردی که ز آمد شد دوران بر خاست