حبذا صدر صفحه ای که به است

میزند نور شمسه اش چون صبح

وصف نقش و نگار دیوارش

از نبات است اصل ترکیبش

به نبات حسن بر آمده است

قطعه ای از بهشت دان که درو

چون به تقطیع نظم بیت دهند

نظم این بیت اگرچه تقطیع است

راست گویی بساط جمشید است

به سر خویش عالمی است که نیست

شده ایمن نهاد ترکیبش

تا درو شاه کامران بنشست

جم ثانی امیر شیخ حسن

ای به حق بوستان جاه تو را

باد هرشب به زینت انجم

بر سریر سرور مسند و جاه