خدایگانا از حد گذشت و بی مر شد

ز حضرت تو چو ابر آنچنان سیه رویم

ولی معامل مبرم چو می دهد زحمت

اگر بسیط زمین بحر مکرمت گردد

ور از خمار غمم جان به لب رسد چون خم

به وجه دین من انعام های گوناگون

بگو که قرض رهی را تمام بگزارید

اگر چنانچه بود مصلحت روانه کنند

و یا وظیفه شغلی به من حواله کنند

به همتت شود آسوده خاطرم ز هموم

جواهر سخن من شکسته می آید

همیشه تا بود از کعبه بر زمین آثار

اساس طاق جلالت که با فلک جفت است