شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲
سعدی
سعدی( مثنویات )
124

شمارهٔ ۲

همه را ده چو می دهی موسوم
نه یکی راضی و دگر محروم
خیر با همگنان بباید کرد
تا نیفتد میان ایشان گرد
کانچه در کفه ای بیفزاید
به دگر بیخلاف درباید