شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۲۲
سعدی
سعدی( قطعات )
111

شمارهٔ ۱۲۲

نه آدمیست که در خرمی و مجموعی
به خستگان پراکنده بر نبخشاید
گلیم خویش برآرد سیه گلیم از آب
وگر گلیم رفیق آب می برد شاید