548
حکمت شمارهٔ ۵۱
حکیمی که با جُهّال دراُفتد توقعِ عزّت ندارد وگر جاهلی به زبان آوری بر حکیمی غالب آید عجب نیست که سنگی ست که گوهر همی شکند.
نه عجب گر فرو رود نَفَسَش
عندلیبی غُراب هم قفسش
گر هنرمند از اوباش جفایی بیند
تا دلِ خویش نیازارد و در هم نشود
سنگِ بد گوهر اگر کاسه زرّین بشکست
قیمتِ سنگ نیفزاید و زر کم نشود