موسی علیه السلام درویشی را دید از برهنگی به ریگ اندر شده.

گفت: ای موسی! دعا کن تا خدا عزّوجلّ مرا کفافی دهد که از بی طاقتی به جان آمدم.

موسی دعا کرد و برفت.

پس از چند روز که باز آمد از مناجات، مرد را دید گرفتار و خلقی انبوه بر او گرد آمده.

گفت: این چه حالت است؟

گفتند: خمر خورده و عربده کرده و کسی را کشته، اکنون به قصاص فرموده اند.

و لطیفان گفته اند:

و لو بسط اللهُ الرزقَ لعباده لبَغَوا فی الارض.

موسی علیه السلام به حکمت جهان آفرین اقرار کرد و از تجاسر خویش استغفار.

پدر را عسل بسیار است ولی پسر گرمی دار است.