شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۲۲
سعدی
سعدی( رباعیات )
107

رباعی شمارهٔ ۱۲۲

آن لطف که در شمایل اوست ببین
وآن خندهٔ همچو پسته در پوست ببین
نی نی تو به حسن روی او ره نبری
در چشم من آی و صورت دوست ببین