تو را چون بنده ای گشتم به فرمانت کمر بندم

خوشا و خرما آن دل که باشد صید دلبندم

تو را از جمله بگزیدم به جز تو یار نپسندم

گهی از ذوق می گریم گهی از شوق می خندم

به گفتار و لبت جانا تویی شکر تویی قندم

ز غیرت بیخ غیرت را ز دل یکبارگی کندم

حدیث مهربانی را به گیتی زان پراکندم

چو در دل مهر تو کشتم مبارک (باد پیوندم)

بسوزان چون سپندم خوش به عشق ( ... )

به خود نزدیک گردانم چو خود را د( ... )