که راحت دل رنجور بی قرار منست

گرش به خواب ببینم که در کنار منست

به جان مضایقه با دوستان نه کار منست

ولیک درخور امکان و اقتدار منست

رضای دوست مقدم بر اختیار منست

هنوز بنده اویم که غمگسار منست

برو که هر که نه یار منست بار منست

که یاد دوست گلستان و لاله زار منست

دلت نسوخت که مسکین امیدوار منست

تفاوتی نکند چون مراد یار منست