وین آب زندگانی از آن حوض کوثر است

وی مرغ آشنا مگرت نامه در پر است

یا کاروان صبح که گیتی منور است

وین نامه در چه داشت که عنوان معطرست

یا خود در آن زمین که تویی خاک عنبر است

کاصحاب را دو دیده چو مسمار بر در است

چون گوش روزه دار بر الله اکبر است

روزی که بی تو می گذرد روز محشر است

هر روز عشق بیشتر و صبر کمتر است

دیدار در حجاب و معانی برابر است

کوته کنم که قصهٔ ما کار دفتر است

سوزان و میوهٔ سخنش همچنان تر است

وز سوز غافلند که در جان مجمر است