که جمال سرو بستان و کمال ماه داری

تو به اندرون جان آی که جایگاه داری

به کدام جنس گویم که تو اشتباه داری

که قبول و قوتت هست و جمال و جاه داری

چه کنم به سرخ رویی که دلی سیاه داری

مگر آن که ما ضعیفیم و تو دستگاه داری

همه بد مکن که مردم همه نیکخواه داری

چه کنند از این لطافت که تو پادشاه داری

نه چنان لطیف باشد که دلی نگاه داری

همه شب چنو نخسبی و نظر به راه داری