آخر ای بد عهد سنگین دل چرا برداشتی

تا به یک ره سایه لطف از گدا برداشتی

جرعه ای ناخورده شمشیر جفا برداشتی

چون تو را گشتم تو خود خاطر ز ما برداشتی

در پسندیدی و دست از کهربا برداشتی

گل فرا دست آمدت مهر از گیا برداشتی

تو خطا کردی که بی جرم و خطا برداشتی

سر ندیدم کز گریبان وفا برداشتی