یا رب آن روی است یا برگ سمن

بر سمن کس دید جعد مشکبار

عقل چون پروانه گردید و نیافت

سخت مشتاقیم پیمانی بکن

وه کدامت زین همه شیرین تر است

گر سر ما خواهی اینک جان و سر

گر نوازی ور کشی فرمان تو راست

صعقه می خواهی حجابی در گذار

من کیم کانجا که کوی عشق توست

ای ز وصلت خانه ها دار الشفا

وقت آن آمد که خاک مرده را

پاره گرداند زلیخای صبا

نطفه شبنم در ارحام زمین

فیح ریحان است یا بوی بهشت

بر گذر تا خیره گردد سروبن

بارگاه زاهدان در هم نورد

شاهدان چستند ساقی گو بیار

سغبه خلقم چو صوفی در کنش

تربیت را حله گو در ما مپوش

چرخ با صد چشم چون روی تو دید

ناسزا خواهم شنید از خاص و عام

سعدیا گر عاشقی پایی بکوب