اول کسی که لاف محبت زند منم

گو سر قبول کن که به پایش درافکنم

اولیتر آن که گوش نصیحت بیاکنم

بر من به نیم جو که بسوزند خرمنم

در قید او که یاد نیاید نشیمنم

برگیرم آستین برود تا به دامنم

بینی که زیر جامه خیالیست یا تنم

چون دل نمی دهد که دل از دوست برکنم

بیچاره درد می خورم و نعره می زنم

من دانم این حدیث که در چاه بیژنم

مشکل توانم و نتوانم که نشکنم