من همان روز که آن خال بدیدم گفتم

هرگز آشفته رویی نشدم یا مویی

هیچ شک نیست که این واقعه با طاق افتد

رنگ رویم غم دل پیش کسان می گوید

پیش از آنم که به دیوانگی انجامد کار

هر که این روی ببیند بدهد پشت گریز

آتشی بر سرم از داغ جدایی می رفت

عجب آن است که با زحمت چندینی خار

پیش از این خاطر من خانه پرمشغله بود

سعدی آن نیست که درخورد تو گوید سخنی