دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

جرم بیگانه نباشد که تو خود صورت خویش

جای خنده ست سخن گفتن شیرین پیشت

راه آه سحر از شوق نمی یارم داد

هیچ پیرایه زیادت نکند حسن تو را

بارها گفته ام این روی به هر کس منمای

بازگویم نه که این صورت و معنی که تو راست

راه صد دشمنم از بهر تو می باید داد

آن چنان سخت نیاید سر من گر برود

غم آن نیست که بر خاک نشیند سعدی