هر که مجموع نباشد به تماشا نرود

باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش

بر دل آویختگان عرصه عالم تنگست

هرگز اندیشه یار از دل دیوانه عشق

به سر خار مغیلان بروم با تو چنان

با همه رفتن زیبای تذرو اندر باغ

گر تو ای تخت سلیمان به سر ما زین دست

باغبانان به شب از زحمت بلبل چونند

همه عالم سخنم رفت و به گوشت نرسید

هر که ما را به نصیحت ز تو می پیچد روی

ماه رخسار بپوشی تو بت یغمایی

گوهر قیمتی از کام نهنگان آرند

سعدیا بار کش و یار فراموش مکن