ای دیده پاس دار که خفتن حرام شد

کز رقت اندرون ضعیفم چو جام شد

کاین پخته بین که در سر سودای خام شد

این دانه هر که دید گرفتار دام شد

چشمم در او بماند و زیادت مقام شد

اکنونت افکند که ز دستت لگام شد

توبت کنون چه فایده دارد که نام شد

طوطی شکر شکست که شیرین کلام شد

سعدی تو را به طوع و ارادت غلام شد

این بار در کمند تو افتاد و رام شد

جهدم به آخر آمد و دفتر تمام شد