وزان که خون دلم ریخت تا به تن چه رسد

که دستبوس کند تا بدان دهن چه رسد

ز دست خویشتنم تا به خویشتن چه رسد

ز شوق پاره کنم تا به پیرهن چه رسد

که آب گل ببرد تا به یاسمن چه رسد

فرشته ره نبرد تا به اهرمن چه رسد

به سرو قامت آن نازنین بدن چه رسد

قیاس کن که به فرهاد کوهکن چه رسد

میان این همه خواهندگان به من چه رسد

و گر عبیر نسوزد به انجمن چه رسد