ز هر جنس مردم در او انجمن

به گردون شد از عاشقان های و هوی

بدو گفتم ای لعبت خوب من

که روشن کنی بزم ما را چو شمع؟

که می رفت و می گفت با خویشتن

نه مردی بود پیش مردان نشست

که پیش از خطش روی گردد سیاه

که نامردیش آب مردان بریخت

پدر گو ز خیرش فرو شوی دست

که پیش از پدر مرده به ناخلف