گر نقاب از رخ آن صنم گیرد

ور به بتخانه پرتو اندازد

گر دو دست از دو دیده بر گیرم

نیستم بوالهوس که فرمائی

سگ بیچاره گر فرشته شود

دُودِ دل از قلم زبانه کشید