که از جمال تو بیناست چشم نابینا

تو از مقولهٔ خوبان عالمی حاشا

هر آن وفا که توبینی بلاست بر سر ما

بریده اند زبان غازیان ز چون و چرا

رَهی ز میکده نزدیک تر مدان به خدا