ای از همه خلق اختیار گشته

در کسب معالی دلیر بوده

گردون ، که زمین را در و قرارست

رخسارهٔ عیش مخالفانت

تادیب موالیت پیشه بوده

از بهر شرف هر دو دست دولت

بر اهل هدی آفرینش تو

فعلت همه اصل سداد بوده

دشمن ز شراب عداوت تو

رایت فلک دولتست و او را

در حرب تو چون حیدری و تیغت

رمح تو ز اعجاز دولت تو

با جود یمین تو کوه و دریا

اسرار نهان کوکب عشر

خورشید بر آتش نهیب تو

آن لفظ تو کزوی گهر بر شکست

عفو تو چو سازنده نور بوده

امروز بعدل تو شده مؤدب

خوارزمشه عادل ، ای قبولت

وی شرح مقامات تو جهان را

بی دولت صدر تو بوده حاشا

بر من بد این بیشمار اختر

از نکبت گردون لاجوردی

در واقعهٔ روزگار گیتی

امروز دگر باره من بجاهت

بر تخت امان مستقر گرفته

چو سرو شده در ریاض جودت

دیدار تو ، ای آفتاب شادی

تا وقت بهاران بود زمین را

بادا ز اثرهای دستبردت

ذات تو جهان را ، ز شهریاران

از آب دو چشم وز آتش دل

با صدر تو دولت شده مقارن