شبی که هست کف او خزانهٔ ارزاق

ابوالمظفر ، شاه مظفر ، اتسز ، کوست

بنام اوست کمال صحیهٔ آداب

محبت در او نقش گشته در ارواح

بر آسمان شرف مهر و ماه دولت او

جریدهای سخن را بنقش مدحت اوست

خدایگانا ، چند از وغا؟که عاجز گشت

بجام جام گساران شدست وقت وصال

هزار بار سپردی بگام نصرة و فتح

هزار قلعه گشادی ، که هیچ قلعه نبود

بگیر آخر ، یک باده ، بی هزار مصاف

بلند باد بتو نام خنجر و خامه

بطبع با تو جهان را بچاکری پیمان