قوله تعالى: وَ أَنْذِرْ بِهِ آگاه کن و بیم نماى بآن پیغام الَّذِینَ یَخافُونَ ایشان را که مى‏ترسند أَنْ یُحْشَرُوا إِلى‏ رَبِّهِمْ که ایشان را انگیخته با خداى خویش برند لَیْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ ایشان را نیست جز از وى وَلِیٌّ وَ لا شَفِیعٌ نه یارى و نه شفیعى لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ تا مگر پرهیزند از خشم و عذاب خداى.

وَ لا تَطْرُدِ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ و مران ایشان را که خداى خویش میخوانند، بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ ببامداد و شبانگاه یُرِیدُونَ وَجْهَهُ ایشان بکردار خویش وجه خداى میخواهند، ما عَلَیْکَ مِنْ حِسابِهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ بر تو نیست از شمار ایشان هیچیز، وَ ما مِنْ حِسابِکَ عَلَیْهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ و از شمار تو هم بر ایشان هیچیز نیست فَتَطْرُدَهُمْ اگر برانى ایشان را، فَتَکُونَ مِنَ الظَّالِمِینَ از ستمکاران باشى.

وَ کَذلِکَ و هم چنان فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ آزموده کردیم ایشان را بیکدیگر لِیَقُولُوا تا اقویا گویند: أَ هؤُلاءِ این ضعیفان آنند مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْنِنا که سپاس نهاد اللَّه بر ایشان از میان ما أَ لَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ اللَّه داناتر دانایى است بِالشَّاکِرِینَ بآنکه سپاس داران و منعم شناسان و سزاداران بنعمت که‏اند.

وَ إِذا جاءَکَ و چون بتو آیند الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیاتِنا ایشان که گرویده‏اند بسخنان ما فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ گوى از پیغام من سلام بر شما کَتَبَ رَبُّکُمْ واجب نبشت خداوند شما شما را عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ بر خویشتن رحمت، أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءاً هر که از شما بدى کند بِجَهالَةٍ بنادانى ثُمَّ تابَ آن گه باز گردد مِنْ بَعْدِهِ پس از آن بد که کرد وَ أَصْلَحَ و تباه شده کار خود باصلاح آرد فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ خداى وى را آمرزگار است و بخشاینده.

وَ کَذلِکَ و چنین است نُفَصِّلُ الْآیاتِ پیدا مى‏کنیم بسخنهاى خویش نشانهاى پسند خویش وَ لِتَسْتَبِینَ و تا پیدا شود سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ راه ایشان که سر کشیدند پس آنکه پیغام شنیدند.

قُلْ إِنِّی نُهِیتُ گوى مرا باز زده‏اند أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ که ایشان پرستم که شما مى‏پرستید فرود از اللَّه قُلْ گوى یا محمد لا أَتَّبِعُ أَهْواءَکُمْ من بر پس خوش آمد و پسند شما نروم قَدْ ضَلَلْتُ إِذاً و اگر روم بیراه گردم آن گه، وَ ما أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ (۵۶) و پس آن گه از راه یافتگان نیستم.

قُلْ إِنِّی عَلى‏ بَیِّنَةٍ گوى من بر کارى روشنم و بر نمونى راست و پیدایى درست مِنْ رَبِّی از خداوند خویش وَ کَذَّبْتُمْ بِهِ و شما آن را مى‏دروغ شمارید! ما عِنْدِی بنزدیک من نیست و در دانش و توان من نیست ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ آنچه شما بآن مى‏شتابید. إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ کار داشت و کار گزارد نیست مگر خداى را یَقُصُّ الْحَقَّ کار راست مى‏راند و بداد برگزارد وَ هُوَ خَیْرُ الْفاصِلِینَ (۵۷) و اوست بهتر همه کار بر گزارندگان.

قُلْ لَوْ أَنَّ عِنْدِی گوهرى اگر بنزدیک من بودى و در توان من ما تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ این رستاخیز که بآن مى‏شتابید، و عذاب که مى‏درخواهید، لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ کار بر گزارده آمدى میان من و میان شما وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ (۵۸) و خداى داناتر است از من بگفت ستمکاران و کرد ایشان.