چون آهوی وحشی که ز صیاد گریزد

چون کودک نادان که از استاد گریزد

چون برق کند جلوه و چون باد گریزد

کآسودگی از خاطر ناشاد گریزد

چون بوم که از خانه آباد گریزد

صبر از دل و تاثیر ز فریاد گریزد

چون بوی گل از گلشن ایجاد گریزد