با تن دون یار گشتی دون شدی

تو چنان پنداشتی کافزون شدی

دیدی آن تغییر و دیگرگون شدی

زین فسونسازی تو خود افسون شدی

شمع خود بگرفتی و بیرون شدی

این کلاغ دزد را صابون شدی

اندرین سوداگری مغبون شدی

وام تن پذرفتی و مدیون شدی

پیش از این چون بودی، اکنون چون شدی

در تن ویرانه زان مدفون شدی

کامدی در حصن تن مسجون شدی

نقش خود را دیدی و مفتون شدی

که ز طوفان قضا وارون شدی

بسکه خون خوردی، در آخر خون شدی

بی سبب از اندهش محزون شدی

جویباری بودی و جیحون شدی

خیره زین گوهر چرا مشحون شدی