ما تشنه لب و چشمه ی حیوان نفس ماست

آن زهر پرستی که بود در شکرستان

آن کعبه روانیم که در بادیه ی راز

از لذت امید تماشای تو مردن

مرغان اجابت همه بریان و کبابند

عرفی کس ما هر که بود حیله فروش است