منم که پارهٔ غم در دهان غم دارم

دلی که زخم پذیری کند نمی دانم

از آن به تیغ غم آیم که در دکانچهٔ عشق

چه شد که جان به غمت داده ام به گفتهٔ عشق

گر از بهشت شود معصیت عنان تابم

از آن دیار عدم شد مسخرم، عرفی