منم که پارهٔ دل در دهان غم دارم

دلی که زخم پذیری کند نمی بینم

اگر چه جان به غمت داده ام، به گفتهٔ خویش

بگو به شادی وصلت که تیغ بردارد

چرا غمش نکند بر من اعتماد که من

گر از بهشت شود معصیت عنان تابم

چگونه فهم حدیثم کنند بی دردان

از آن دیار عدم شد مسخرم عرفی