آن که در راه طلب ماند و پایی نکشد

من خود از تربیت دل نکشم دست، ولی

آخر انصاف بده تا به کی از دست تهی

نکتهٔ عشق کجا، حوصلهٔ عقل کجا

هر که گردی نفشاند ز رخ همسفران

سرکشی عادت ما نیست بگویید که عشق

عرفی از نغمهٔ ناهید لب ناله مبند