بی مستی و آشوب جنون چند توان بود

شرمنده ز نشکستن سوگند توان بود

تا چند خود آرای و خردمند توان بود

دردی نه، بلایی نه، چنین چند توان بود

صد سال به یک زخم تو خرسند توان بود

تا چند اسیر غم فرزند توان بود