از گریه نوش ریزد و از خنده خون چکد

آن قطره های خون که ز ریش درون چکد

دل خون خویش می خورد، از دیده خون چکد

دردی ز درد جوشد و خونی ز خون چکد

گر ننگ صبر نیست بهل تا برون چکد