آن را که مراد حال باشد

آن جرعه که دُرد شکوه دارد

از شغل غمی که گفتنی نیست

هر نفس که در بهشت بینم

نقشی که نظاره بر نتابد

چون کینه ز طبع دوستانت

عمر تو که عید زندگانیست

گفتی گله کرده ای ز جورم