امید عیش کجا و دل خراب کجا

به می نشاط جوانی به دست نتوان کرد

به ذوق کلبه ی رندان کجاست خلوت شیخ

بلای دیده و دل را ز پی شتابانم

بلند همتی ذره داع می کندم

نوای عشق ابد می سرود عرفی دوش