شهریار دادگستر خسرو مالک رقاب

آسمان جود گشت و جود ماه آسمان

بنگر اکنون با خداوند جهان شاه زمین

تا شتابان زی خراسان آمد از سوی عراق

چون برآرد کاخهای نیکخواهان را بچرخ

بدسگالان ناصواب اندیشه ها کردند ، گفت

ناصواب بدسگالان سوی ایشان بازگشت

این شه از فرمان ایزد بر نتابد ساعتی

تا فرسند هر زمانی همچنین نزدیک تو

کوه جسمانی کز ایشان کندرو باشد سپهر

باد پایانند و هر یک اندرون سیم خام

هرچه خواهی بایدت ایزد چنان کش داد باز (؟)

ای ملک مسعود بن محمود کز شمشیر تو

یاد شمشیرت بترکستان گذر کرد و ببرد

تا چهل من گر ز تو دیدند گردان روز جنگ

در یمینهاشان بجای نیزه ها بینم غطا

همچو دست درّ بارانت سحاب رحمتست

تا سفرهای تو دیدند ای ملک هم در نبرد

آنچه اندر جنگ سر جاهان تو کردی خسروا

و آنچه اندر طارم آمد از سر شمشیر تو

چون ز روز رزم سر جاهان بیندیشد همی

برده هامون را ز نعل باد پایانت هلال

خسروا ! شاها ! ز قلب لشکر اندر ناگهان

هر گروهی را شرابی دادی از تیغت کزان

هر گروهی را که پیچیدی بخام گاو حلق

ای جهانداری که گر بر آب و آتش بگذری

فرّخت باد و خجسته باد شاهنشاهیی

تا بود عشاق را دیدار معشوقان نیاز

همچنین بادی بملک اندر بکام دل مصیب