خود در اول قدم مراد تراست

از بدیهایش در پناه برد

گر چه سختست کار، سهل شود

ترک خوی به دست و عادت تو

اختیار خود از میان بردار

ره به آب حیات عشق نبرد

که شود نفس او سرافگنده

قدر خود را مهل، بزن گامی

در هستی به خویش دربندد

نزد عاقل چه او چه عاد و ثمود؟

عجب دیوی کند سلیمان را

که کند عجبت از نظرها دور

عجب، یکسونه، ای فرشته نورد

بهل این عجب اگر نه گبر شوی

سگ اصحاب کهف بهتر ازوست

هیچ باشد هزار ساله نماز

بهتر از عجز و نیستی کاری