آن شیندی که شاه کیخسرو

کار این تخت چون ز دست بداد؟

در پی شاه هر کسی بشتافت

پادشاهی بدان توانایی

نیست بازی که هم به کاری رفت

تا کسی بر گهر نیابد دست

آن کسانی که در هنر کوشند

راه معنی باسب و زین نروند

تا به هر رشته ای در آویزی

چند در بند فربهی باشی؟

این گروه مغفل ساهی

دست آزاده ای به چنگ آور

کو برون آورد ز غرقابت

چون ازین خانه میروی به درست

تا بگوید، چو بازپرسی راست

این رباطیست پر ز حجره و رخت

اولش مهد و آخرش تابوت

چون بزایی، اگر ندانی مرد

خواه اطلس بپوش و خواهی دلق

بیحضوری مباش و بی شوقی

هر کرا نفس شد پراگنده

بگذر از ریش و سبلت و بینی

گرد هر در مگرد چون گولان

گر چه کارت به جای خود نبود

سرت آغاز اگر کند جستن