از غمزه تیر سازی و ز ابرو کمان کنی

گر یک نظر به جان بخریم از لبت، هنوز

وقتی که نیم جرعهٔ شادی به من دهی

از دست کینهٔ تو نیارم که دم زنم

کس بی گرو به دست تو دل چون دهد؟ که تو

هجر تو پیر کرد مرا وین طریق تست

بر روی من ز عشق نشان میکنی و من

گر زر طلب کنی ندهی ساعتی امان

چون گویمت که: کام روا کن مرا ز لب

دل دی شکایتی ز تو میکرد پیش من

کشتی مرا به جور چو گفتم که: عاشقم

خواری کنی و رخ بنمایی بمن، ولی

یکشب گر از فراق تو فریادخوان شوم

صد سال اگر به منع تو کوشیم سود نیست

در کام اوحدی نکند کار بوسه ای