نه پیمان بسته ای با من؟ که در پیمان من باشی

چو تن در محنتی افتد، تنم را باز جویی دل

چراغ دیدهٔ گریان خویشت گفته بودم من

غمت خون دل من خورد و او را غم نخوردی تو

چه گویی؟ هیچ بتوانی که بی غوغای همجنسان

کباب از دل کنم حاضر، شراب از خون چشم آرم

ز من گر خرده ای آمد، توقع دارم از لطفت

به آب چشم و بیداری ترا میخواهم از یزدان

ندارم آستین زر، که در پایت کنم، لیکن

غلامست اوحدی، چون من، غلامان ترا لیکن