ساقی، می شبانه بیاور، که روز ماست

فریاد عندلیب ز هر جانبی بخاست

آشوب بلبلان بندانی که: از کجاست؟

از فکر جام لاله که: خالی ز می چراست؟

مطرب، بساز عود، که خواهیم عذر خواست

جز عیش هر عمل که کنی بعد ازین، هباست

گر راه بودمی به سر این فزود و کاست

بر ما عجب نباشد اگر پیرهن قباست

گر سرگذشت خویش ز ما بشنوی رواست

دست از می؟ ارچه سرزنش خلق در قفاست

کو نشنود به وقت گل الا حدیث راست