دورم به فراق تو ز هر خوابی و خوردی

ورنه من مسکین کیم از سرخی و زردی؟

گر با تو بدیدی که نشستیم چه کردی؟

ما را سر پرخاش نماندست و نبردی

خالی نبود عاشقی از گرمی و سردی

زنهار! که این باغ بدادیم بوردی

بشنو که: چنین کار برآید ز نوردی

دریاب که: هر قطره ازین باده و مردی

گر می رسی از خاک در دوست به گردی