جان را ستیزهٔ تو ندارد نهایتی

سنگین دلی، و گرنه چنین درد سینه سوز

دارم شکایت از تو، ولی منع میکند

روی زمین چو قصهٔ فرهاد کوهکن

خود چیست کشتن چو منی؟ کاهلی ز تست

از گفت و گوی دشمن بسیار باک نیست

زان زلف کافرانه مرنج، اوحدی، دگر