قصد کردم کت ببوسم دست و هم نگذاشتی

بوی خون آید که چندین دل درو انباشتی

خود نمیدانم چه بیخست این که در دل کاشتی

درد دل با ناله باشد، پس چه می پنداشتی؟

تا هم آن دم نیز بی جنگی نباشد آشتی

زان چنین در خاک میریزی که آب انگاشتی

زان طلب کردن سرم بر آسمان افراشتی

تا تو نقش خویش بر لوح دلم بنگاشتی

جانب او را به قول دشمنان بگذاشتی