در سر و سرای خود نگذاشتم الاالله

از غیر به جای او نگذاشت کسی را دل

کی تازه توان کردن پیوند من و دنیی؟

تا ارض و سمای من خالی شود از من هم

از ما و ز من غیری مشکل بهلم چیزی

در گفتن « لا» هر کس بگذشت ز چیزی، من

از خلق بهای من مستان چو شوم کشته

من چون ز برای او هم خانهٔ دین گشتم

بر لوح لوای دل ننگاشم الا «هو»

چون اوحدی ار باقی مانم نه عجب، زیرا