چیست آن شهریار در پرده؟

هر زمان بار می دهد، لیکن

پرده از روی برگرفت آن ماه

همه گلها ازو شکفته و باز

پرده داری بدوستان دادست

چیست این نقش گونه گون؟ ار نیست

از پس پرده جمله حیرانند

همه را رخ به خون دیده نگار

گر نخواهی که: گم شوی از خود

رانی، این پرده را چو راست کنند

از برون گر هزار بینی، نیست

هم تویی پردهٔ بصیرت تو

پردهٔ خویش را بسوز و ببین

مرو، ار پرده در میان بینی

تو که چون شیر پرده پشمینی

رفع این پرده یک نفس کارست

اگر آن رخ جمال بنماید

پرده زان دیده ای، که هست ترا

نظر جهل چون تواند دید

هر که او اختیار خود بگذاشت

گر درین پرده میروی، ایدل